Una junta 'e paragulas, di Frantzischinu Satta

02.12.2012 10:44
 

Una bella poesia in sardo che il poeta Frantzischinu Satta ha dedicato a mio padre.

      

       

 

Una junta ‘e paràgulas a Bobore Delogu.

 

E tando, peri tue,

belle chi ses reberde e dispettosu,

de caráttere forte, tusturrudu

che Nugoresu anticu,

has intesu su cantu, s’istrippittu

de sas baddes serenas de s’attonzu.

E chene perder tempus

has intesu imponente su bisonzu

de tancare sas jannas de fravile

pro tuccare derettu a ti godire

s’úrtima frizza ‘e sole.

 

E dae s’atta durche

de su bellu montricu ‘e sos ammentos,

isparghes a sos bentos

galanos de s’amore,

sos bellos pessamentos

chi t’han postu alas d’oro,

cando, pizzinnu, mere ‘e s’universu,

pintabas cantoneddas d’alligria.

 

No no, caru Bobore

no est una maghía

sa chi ti ponet s’anima in trumentu

est una maladía meda rara:

est s’amore profundu chi s’iscola,

mama de sentimentos immortales,

t’hat ispartu in sas benas de su coro.

 

Commo toccat a fizos e nepodes

a tingher lunas in colore ‘e prata.

Tue abbarra chïettu:

pásati, n’had bisonzu, ses istraccu.

Prus apprestu

no istes pista:

fáchelu semper bene su dovere,

che cando, zovaneddu ispiritosu,

rucrabas tottu, solu a s’ammïada.

 

E tratta chin amore

- comente has semper fattu –

cussu frore galanu,cussa fada,

chi juches a costazu,

chi da l’ischis, Bobò’, ti cheret bene.

 

Sicuru chi su Mastru Soberanu

chi nos bízilat tottus

ti dat bramas de luche e de cossulu;

dego, frade ‘e su coro, ti do solu

custa junta ‘e parágulas de sera

isseperedas chin su coro in manu.

 

 

                                                                      Franzischinu Satta, da “Cantos de Amistade”